වෙන් වූ මේ දින

වසකට පෙර අප වෙන් වූ මේ දින
මතකද නුඹ හට කිසිවිටෙකත්
සයනේ වැතිරී කඳුළු සැලූ මා
සනසනු නුඹෙ නොම වීය තැතක්

වැටහුනි වරදක් සිදුවී ඇති බව
දුකක සෙයක් නොතිබූ නුඹගේ
යන්නට කාලය එළඹී ඇති බව
වටහා ගත්තෙමි නෙතු තෙමමින්

කීවත් මුස'බස් හැර යන්නට පෙර
සනසනු වස් මා වෙන් කරමින්
දුක් වූවේ නැත නොමනා කම් දැන
වෙනකෙකු සනසන බැව් දැනුනේ

වසක් ගෙවී ඇත බසක් දොඩා නැත
බොහෝ දිනක් අප ඉන් මත්තේ
සිතක් තැලී ඇත ගතත් දැවී ඇත
සුව නොවෙනා කැළැලකි ඇත්තේ

මවෙත හමා එන සිහිළැල් සුළඟේ
නුඹගේ සුවඳැල් මැකී ගොසින්
එනමුත් ඔබගේ සුවඳ විඳින්නට
තවමත් මා හද ලතැවෙන්නේ