බොඳ වූ හමුව

කැකෑරෙන සොවක් ඉපදින හද පතුලේ
නොලද විටදි එන්නට ඔබ ළඟට සඳේ
ඇයිද වැළැක්වුවෙ එක් වෙන මොහොත ප්‍රියේ
වීය වදන් මා හද දා ගිය ප්‍රේමේ

ඉන්ට හිත නොදේ මා හට මෙහි නිතොර
එන්ට සිතේ ඔබ දැකුමට මා සොඳුර
පිළිගත් නිසයි මා කළ ඉල්ලීම ඔබ
එන්නට සැරසුනේ සොම්නස් සිත් ඇතිව

මිතුරිය එතැයි සිතලා නැවතත් නිවස
අදහස වෙනස් කෙරුවේ නොපැමිණෙන ලෙස
යන්නට කියා ඔබ ඇය හා සවස් ඉම
අලුත සෙවු ලැගුම් හල බලනට යන්න

දුකක් නෑ ප්‍රියාවියෙ ඔබ කුම කීවත්
දොසක් නෑ මගෙන් ඔබ නිති කුමක් කළත්
බසක් දොඩන්නට ආයෙත් ඉඩක් කඩක්
කවද ලැබෙයි දෝ නොදනිමි වෙන්න තුරුල්