කවි මඩුවේ මගේ කවි - 2

සක්වල සිසාරා හමනා සුළං රොද
පාවි අවුත් නැවතිනි මේ පහන ලඟ
දැල්වූවෙමි පහන් සිලක් මමද අද
කව් සරණිය අරඹමු අපි සැම මෙලෙස

කවි පද එක දෙක ගෙතුනා
කවි මඩුවත් එලිය වුණා
අපි සැම අත් වැල් බැඳලා
කවි ලියමුද මගෙ මිතුරා

සොඳුරු කතක් පැමිණී ඇත අදත් මෙහි
කව් සර ඔප් නංවන්නට හද තුටිනි
ඔබ දැල්වූ පහන් සිලත් නිති දැල්වී
තිබේ කියා දවස පුරා මා සිතමි

සත්සර නදින් වැයුනොත් මේ කවි නිතොර
මින්දද පවා මෙහි පැමිණෙයි නිසැකවම
අත්තටු සලා හැර නොම යන් ඉවතකට
කරට කර තියා ලියමුකො කවි මිතුර

පන්සිළු වෙණ නාද අප හට ඇසුනෝතින්
කන්කළු නදින් සිත් පිරෙනුය අපේ නිතින්
නන්දෙස විසිර පැතිරී ඇති සග මෙලෙසින්
පන්සිළු වෙණ නදට කවි ලියනුව මැනවින්

තිස් තුන් පැයේ වෙහෙසීල මෙහි ආවේ
සිත් සන්තොසින් කවි ලියුමට නුඹ සමගේ
කවි මඩුවද එළි වී ඇත පහන් සිලේ
දිදුලන ආලෝකෙන් දැන ගන් සබඳේ

දෑත අපේ නැත වාරුව අද ගිලිහී
ඇත්තෙය වදන් පේළි සැදී මග දිගෙහි
ගත්තේ යතුරු පුවරුව අමුණන සිතිනි
මල් වැල් දෙවෙනි වේ පද වැල් සතුව කවි

අදවත් බැරිද රණ්ඩු නොවී ඉන්න මෙහි
විහිළුව හෝ රසවත් ලෙස ගන්න හැකි
තරහ නොවි ඉමු අපි යාලුවෝ වැනි
මඩ නොගසා ගහමුද කවි පේලි සැදී

කවි ලීවට කමක් නැතේ මා මිතුරේ
වැඩ කරනා තැනට අසු නොවන් මිතුරේ
වැඩ පොළෙ වැඩත් හරියට කරගන් මිතුරේ
වෙලා තිබුණොතින් කවියක් කියනු මැනේ

සෝරෝ නුඹ මා මිතුරා
ආවෙද අද මෙහි ඉඳුරා
අත්වැල් ගෙන අපි තුටිනා
ලියමුද අපි කඩුව වනා

බුදු පහනේ සිළුව නැමැද
කවි මඩුවට ආවෙ මෙවර
ජය පැරදුම කුමක් වුවද
මිතුදම අපෙ වටී නොවෙද?

වැඩ අතපසු නොකර ගෙන
එනු මැන ආපසු මෙහින
දේව කාරියට වැඩියෙන්
රාජකාරි වටින්නෙය