මියෙන්න නොදෙන් මා හද

කිණිසි තුඩින් කැපී ගියත් හදවත නම් නෑ රිදුනේ
ලෝ දිය තුල ගිල්වූවත් හදවත නම් නෑ දැවුනේ
ලේ කුණු වී ගලා ගියත් හදවත නම් නෑ මැරුණේ
නුඹෙ ආදරෙ නැතිව ගියොත් හද මියැදී සුන් වන්නේ

මා සවිමත් විය යුත්තේ ඒ සෝකය දරන්නටයි
වේදනාව සිතේ තියන් සිනහව මුව රඳවන්නයි
ආවට මුවගින් දේවල් නාහා කර බා ගන්නයි
ශක්තිය දෙනු බුදු රදුනේ මා සිත සවිමත් වන්නයි

ඉන්නට බෑ ඔබ නොමැතිව සතුටු සිතින් මේ ලෝකේ
යන්නට බෑ මරණය වෙත නුඹ තනිවේ කියා සිතේ
මා ලඟ සිටියොත් නුඹ නිති දුක් විඳමින් ගත වෙන්නේ
කුමක් කරම්දෝ කියලා නැත මා හට වැටහෙන්නේ

නුඹේ සතුට රැක ගන්නට දහසක් වර මියැදෙන්නම්
නුඹේ සිනා රැල් රැකුමට කිණිසි තුඩින් ඇණ ගන්නම්
නුඹෙ සෝ ගිනි නිවා ලන්න මගෙ හද ගිනි දල්වන්නම්
මගෙ හද නුඹ ලඟින් තබා මා සදහට මියැදෙන්නම්