බිඳුනු නිශාන්තයේ හසරැල්ල

සිහිවේ නුඹව තවමත් මා මනැස තුල
වෙන්වී මගෙන් වේ දෙමසට වඩා කල
ඉන්නේ කෙලෙස නුඹ මා සිහි නොකරමිණ
හැකිවෙද බිඳක් මා ගැන සිහි කරලන්න

ආලය මතක් වෙනවා මා නුඹට කළ
දෑස් නොදැනි තෙත් වෙනවා එකෙනෙහිම
යන්නට දුරක් ඇත මා හට නුඹ නැතිව
හැකිවෙද නුඹට යන්නට එනු මා සමග

වෙසක් පොහෝ දා මා යළි අවදි වුනත්
තිබු හැම ගැටළු අමතක කර ඉන්න සිතන්
නුඹ ගැන සෙවූ වරදට මට නුඹේ අතින්
ලැබුනේ දුකකි සදහට තිළිණයක් ලෙසින්

මා ගෙවු දුක දන්නෙ මා පමණයි ප්‍රියයේ
නුඹ හට පෙම් කළේ ඒ බව සඟවමිණේ
මා හැර අන් අයෙකු මෙපමණ පෙම් කෙරුවේ
නැති බව නුඹ ම මට පවසා නැතිද ප්‍රියේ?

ගන්නට නොහැක දුර ඇමතුම් මහට අද
රිදවනවා එය මගෙ හිත වැටහේද?
ගන්නට අවසරයි නුඹ හට කැමති විට
මා හට ඇමතුමක් නුඹ හට සිහිවේද?

නැති විට නුඹේ කට හඬ මට ඇහෙන්නට
නැති විට සිනා මල් ආයෙත් දැක ගන්ට
නැති බව දැනෙන විට ආයෙත් දැක ගන්ට
ජීවත් වෙන්න බෑ මට තව ඉදිරියට

කාලය හෙමින් නෙත් ඉදිරියෙ වැළලෙනවා
මා ගැන නුඹේ මතකය ගිලිහී යනවා
හදනට බිඳී ගිය හද මා දඟලනවා
හැදුවත් බිඳි කැළැල් එහි පසු මතු වෙනවා