එකුන් විසි මස් මතක සිත්තම

එකුන් විසි මස් පිරෙන දිනයේ
ඔබෙන් ආ ඇමතුමෙන් ආයේ
මා ඇසූයේ නුඹෙන් ප්‍රියයේ
හැකිද එනු මා ලඟට ආයේ

වෙනස් වන්නට ගලක් මෙන් ඔබ
නොහැකි බව මට පැවසුවේ නුඹ
ඉන්න නිදහස් දිවිය අද නුඹ
නැවත සිඳලයි කියා මා ඔබ

වෙනස් වන්නට මටත් බැරි බව
මටම වටහා ගත නොහෙන බව
නුඹේ නිදහස නොසිඳෙනා බව
සිතා ගන්නට නොහැක මට තව

බිඳ දමා ගිය පෙමින් අප අද
දෙපොළකට වී හිඳී තනිවද
විටින් විට අප කතා කෙරුවද
මතක කෙලෙසින් මකා දමමුද?

ගතවි ඇත දෑ මසක් මේ විට
මගෙන් වෙන්වී ගොඩක් ඈතට
සිහිනයෙන් මා කියයි නුඹ හට
අතට අත දී වරෙන් ම'වෙතට

තනිව සිටිමිද එක්ව සිටිමිද
අපහසුයි ඒ බවත් සිතුමද
නුඹෙන් වෙනසක් නොසිදු වීමද
ගිල්ලවයි දුක් ගඟුලෙ මා අද