සිතුවමකි ඔබ

අහම්බෙන් නෙත ගැටුනු නුඹ හට
වැටහුනේ නොවෙදෝ යමක්
එකම ගමනක යනෙන දෙදෙනෙකු
බවට හැඟුනේ නැති ද යම්
දුරක් පිය මැන මුහුණ ලා අප
හමු වුණේ නෙතකට නෙතක්
යන්න අවසර ඇති ද පෙරටම
ළංව අතැ'ඟිලි පටලවන්

තෙපුල එවදන් සිතේ රැව් දිනි
ගතවුනත් බෝ වෙලාවක්
නොසිතු විලසින් නිහැඩියාව ම
බිඳුනි දුටු කළ නුඹ වදන්
සිතට හෙමිහිට ටිකෙන් ටික යළි
ලං වෙනා සුන්දර හදක්
මහද අසලදි නැවතිලා මදකට
සලයි සැනසුම් සුසුම්

එකුන් සොළොසක් මාස් දා ගිය
අමිහිරි ම මතකෙන් බිඳක්
මකා දා ඇත තවත් මැකුමට
ඉතිරි වී ඇත මතකයක්
එන්න මා වෙත යන්න පෙරටම
මකාලා කළු පැල්ලනුත්
අඳුරු සිතුවම් මැවූ සිත්තරු
අඳින තෙක් නව සිත්තමක්